1:16:03
We gaan ons volproppen.
1:16:19
Mijn oog kon er uit geweest zijn.
Waar zijn de glazen?
1:16:23
Damian wil zijn deel aan de armen geven.
- Echt waar?
1:16:28
Maar dan zijn ze niet arm meer.
1:16:30
Neem je het dan weer af?
1:16:33
Nu we het er toch over hebben:
1:16:36
we gaan iets leuks doen.
Champagne.
1:16:40
Volg mij.
1:17:00
Dit is allemaal jouw schuld.
- Wat?
1:17:03
Je snapt het niet, hè?
1:17:05
Jij hebt haar meegebracht
en je snapt het zelfs niet.
1:17:07
Waar heb je het over?
- Hoor je ze dan niet lachen?
1:17:09
Zelfs hij, luister dan.
1:17:13
Heel goed.
1:17:16
Als ze heeft wat ze wil, is ze weg.
1:17:19
Dan lacht hij vast niet meer.
1:17:21
Dan kunnen we weer opnieuw beginnen,
net als toen mama stierf.
1:17:23
Dan is hij kwaad.
- Misschien blijft ze wel.
1:17:26
Nóg beter. Wil je dat echt?
1:17:29
Zij samen, daarin, in plaats van mama.
- Waarom ben je kwaad op mij?
1:17:33
Omdat het allemaal jouw schuld is.
Jij en je rare ideeën.
1:17:36
Je geld weggeven, in jezelf praten,
dingen zien.
1:17:40
Dat doe ik niet. Nou, misschien...
- Ik neem het de hele tijd voor je op.
1:17:44
En waarvoor?
Je bent gewoon gestoord.
1:17:47
Zeg dat alsjeblieft niet, Anthony.
1:17:50
Je bent gek, ze moesten je opsluiten.