:49:01
Wat moest ik anders?
Ze aanvaardde geen nee.
:49:04
Je weet toch hoe moeilijk ze het heeft.
:49:07
Daarom doet ze een beetje moeilijk.
- Moeilijk?
:49:09
Een kind van twee doet moeilijk.
:49:10
Zij is gewoon...
- Kom op, ze is eenzaam.
:49:13
Ik ben al wat ze heeft... wij zijn dat.
:49:15
Kom op.
:49:17
Pardon.
:49:19
Ik ben Dr Chamberlain, de psychiater.
:49:21
Bent u de zoon van Mrs Fields?
:49:23
Kan ik u even onder vier ogen spreken?
- Dit is mijn verloofde.
:49:25
Zeg het maar.
Is ze in orde?
:49:27
Ik heb net met uw moeder gesproken
en ik ben bezorgd.
:49:30
Ze staat op de rand van een psychose.
:49:34
Ik moet haar minstens
twee keer per week zien.
:49:38
Ik heb ook kalmeermiddelen voorgeschreven.
:49:41
Als het haar even te veel wordt,
zullen die haar ontspannen.
:49:44
Woont ze alleen?
:49:47
Ik denk dat het beter zou zijn
als er familie op haar paste...
:49:51
mensen die dicht bij haar staan.
:49:53
Tot we zeker zijn dat ze buiten gevaar is.
:49:56
Bedankt, dokter.
:50:02
Ik moet naar die medische conferentie.
:50:04
Wat moet ik doen?
:50:05
Weet je wat?
Maak je geen zorgen.
:50:09
Ik zal voor haar zorgen.
:50:14
Bedankt.
:50:16
Kom mee.
- Wat?
:50:18
Kom met me mee.
- Nee, de dokter zei geen stress.
:50:32
Het spijt me zeer.
- Het geeft niet.
:50:36
Charlie?
:50:39
Het spijt mij ook.
- Nee, ik was te opdringerig.
:50:46
Nee, dat was je niet.
:50:50
Ik zou het fijn vinden
als je me helpt met de bruiloft.
:50:54
Het geeft niet.
:50:57
Ik denk niet dat ik het aankan.
:50:59
Mijn zenuwen zijn er geweest.