:20:02
Anne?
:20:21
Pekala, bebeklerim.
Hadi bakalým, yatma vakti.
:20:31
Benim küçük oðullarým için
büyük bir gündü deðil mi?
:20:36
Zugor bizi korkutt, u anne.
:20:38
Oh, biliyorum, caným.
:20:40
- Beni korkutmadý.
- Seni de.
:20:42
- Korkutmadý.
- Korkuttu.
:20:46
Korkutmadý.
:20:56
- Anne.
- Evet caným.
:20:58
- Bize masal anlat.
- Tamam.
:21:01
Eðer size masal anlatýrsam,
anneniz için uyuyacakmýsýnýz?
:21:04
Evet anne.
:21:06
Peki o zaman,
bir bakalým.
:21:08
Evvel zaman içinde,
üç kiþilik bir aile...
:21:12
...oh, oh, bilmiyorum, ne ailesi
üç...
:21:15
- Salak küçük kurbaðacýklar mý?
- Öyle olsun, hayatým.
:21:18
Evvel zaman içinde üç kiþilik
bir kurbaða ailesi varmýþ.
:21:23
Bir tanesi sýska ve zavallýydý...
:21:26
- Hangisi?
- Ve bir tanesi de genç ve öfkeliydi.
:21:30
Bunu sevdim.
:21:31
Ve bazýlarý annelerinin çocuklarýna çok düþkün
olduðunu söylüyordu...
:21:36
...ama ben katýlmýyorum.
:21:38
Timsahlar kurbaðalarý yer mi?
:21:41
Oh, hayýr. Kurbaðacýklarý yemelerine
izin vermeyelim.
:21:44
Býrakalým uçsunlar.
:21:45
Peki, Uto.
Onlarý kimse yemeyecek.
:21:48
Ama üç küçük kurbaðacýk
:21:52
koca dünyada yapayalnýzdý.
:21:55
Gölet den gölete zýplarlardý.
:21:57
Zýp zýp þeyler.
:21:59
Ýstenildikleri bir yer
arýyorlardý.