1:28:12
Jest sierżant Polhaus?
1:28:14
Mogę go prosić? Mówi Sam Spade.
1:28:18
Mam coś dla ciebie.
1:28:21
Jacoby'ego i Thursby'ego
zabił Wilmer Cook.
1:28:24
Koło dwudziestki, 165 cm,
nosi szary płaszcz.
1:28:28
Pracuje dla Kaspera Gutmana.
1:28:30
Tego łatwo rozpoznać, waży ze 140 kilo.
1:28:33
Cairo też jest z nimi.
1:28:34
Poszli ode mnie do hotelu Alexandria.
1:28:36
Pospiesz się, chcą zwiać z miasta.
1:28:38
A z Wilmerem uważaj.
1:28:41
Tak, bardzo.
1:28:42
Powodzenia, Tom.
1:28:44
Kiedy ich zgarną, zaczną gadać.
1:28:46
Mamy tylko kilka minut,
żeby ustalić wersję dla glin.
1:28:49
Dlaczego kazałaś
nam śledzić Thursby'ego?
1:28:52
Bałam się, że chce mnie zdradzić.
1:28:54
Nie kłam! Thursby jadł ci z ręki.
Chciałaś się go pozbyć,
1:28:57
nim Jacoby przywiezie ptaka,
żeby nie dzielić się zyskiem. Zgadza się?
1:29:02
Sądziłam, że się przestraszy,
jeśli będzie śledzony.
1:29:05
Miles nie dałby się podejść.
1:29:07
Ostrzegłaś Thursby'ego,
że ktoś go śledzi.
1:29:12
To prawda.
1:29:14
To prawda.
1:29:17
Ale wierz mi,
1:29:18
nie sądziłam, że Floyd go zabije.
1:29:20
I miałaś rację, nie zabił go.
1:29:23
Miles nie był orłem,
ale miał dość doświadczenia,
1:29:25
by nie dać się sprzątnąć komuś,
kogo śledził,
1:29:28
w ciemniej uliczce i z bronią w kieszeni.
1:29:30
Ale poszedłby tam z tobą.
1:29:33
Na tyle był głupi.
1:29:35
Jeszcze by się oblizał
1:29:38
i szeroko uśmiechnął.
1:29:40
Mogłaś stanąć tak blisko,
jak tylko chciałaś,
1:29:42
i posłać mu kulkę z broni Thursby'ego.
1:29:45
-Nie mów tak!
-Gliny są już w drodze!
1:29:48
Jak możesz myśleć...
1:29:49
Nie zgrywaj pensjonarki!
Grozi nam stryczek!
1:29:52
Dlaczego zabiłaś Milesa?
1:29:55
Nie miałam zamiaru, naprawdę.
1:29:59
Ale kiedy zrozumiałam,
że Floyd nie da się zastraszyć...