Oliver!

1:55:01

gdybym ją zdobył, któż to wie,
jaki mój szef okaże się

1:55:05

czy dbać o mnie on zechce?

1:55:08

harować od ósmej do szóstej?
Lepiej przemyśleć to jeszcze...

1:55:16

Lepiej przemyśleć
to jeszcze raz

1:55:31

co stanie się, gdy przyjdzie czas

1:55:36

i skończę siedemdziesiąt lat?

1:55:41

nikt się o mnie nie zatroszczy
nikt miłością nie otoczy

1:55:52

tylko złoto, com oszczędził
ochronić może mnie od nędzy

1:56:01

rozglądam się w sytuacji

1:56:07

Jestem zły
nie zmienię się

1:56:11

nie będzie żadnej transformacji
choć wszak odruchy dobre mam

1:56:17

Niczyjej krzywdy
nie chcę

1:56:21

wszystkie te sprawki brudne
są dla mnie już zbyt trudne

1:56:24

wyboru jednak nie mam
na świecie jestem sam

1:56:29

Przykro mi, że ktoś dla mnie kradnie
lecz nie zamierzam skończyć na dnie

1:56:44

Gdy usłyszałem o drogim Oliwerze,
postanowiłem przyjechać do Londynu.

1:56:49

- Ja postanowiłam.
- To miłe z państwa strony.

1:56:53

- Cóż macie mi do powiedzenia?
- Oto medalion jego matki.

1:56:57

Znalazła go moja żona, gdy umarła.
Matka chłopca, nie żona.