1:21:07
Judy, wat is dit allemaal?
-Dit diner stond al weken gepland.
1:21:12
Had je maar in je agenda moeten kijken.
1:21:15
Onder deze omstandigheden...
-Ik weet het. Ik zag het op TV.
1:21:21
Op TV.
-Het spijt me, Judy. Echt.
1:21:25
Je hebt ons verraden.
Mij, Campbell, zelfs jezelf.
1:21:29
Maar ik mag toch de liefdadigheidsactie
voor 't museum organiseren.
1:21:35
Ach ja, het leven gaat door.
Ik maak er maar het beste van.
1:21:41
Kun je me vergeven?
1:21:45
Ik zou je alles kunnen vergeven,
maar niet...
1:21:49
...dat het op TV moest.
1:21:52
Ik ga bij je weg, Sherman.
1:21:56
Na het feest.
1:21:58
Excuseer me nu. We hebben gasten.
1:22:05
Sorry als ik je lastigval.
Komt het slecht uit?
1:22:10
Pollard, nee.
Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.
1:22:14
Ik heb contact gehad met de raad.
Je hebt onze steun.
1:22:22
Ik wou wel dood toen iedereen
op me schold in die rechtszaal.
1:22:27
Natuurlijk. Het is ongelooflijk.
-Maar toen dacht ik:-
1:22:31
Ik heb een geweer.
1:22:33
Een .729 snelvuurgeweer.
1:22:36
We kennen elkaar al heel lang.
1:22:38
Van Buckley al.
Mijn vader kent jouw vader.
1:22:41
Ik spreek als vriend en namens de raad.
1:22:45
Hoe krijg ik de loop in m'n mond?
Hoe haal ik de trekker over?
1:22:49
Ik heb gelezen over 'n man
die de trekker met z'n teen overhaalde.
1:22:57
Dit kan geen prettige situatie voor je zijn.