:09:02
Δε μιλάς και πολύ.
:09:16
«Στο τέλος έπρεπε να δοκιμάσει.
Φαινόταν εύκολο, αλλά...
:09:20
«Και τι έγινε! Πρώτα...».
:09:23
-Μαμά, τι σημαίνει διακοπές;
-Διακοπές;
:09:27
Εκεί που πήγε
ο μπαμπάς;
:09:31
Είναι ένα μέρος που πηγαίνεις
και δεν ξαναγυρίζεις ποτέ.
:09:42
Μπορεί να πει κανείς πως η μαμά
κι εγώ ήμασταν μόνοι μας.
:09:46
Δε μας πείραζε όμως.
Το σπίτι μας δεν ήταν ποτέ άδειο.
:09:51
Πάντα μπαινόβγαινε κόσμος.
:09:53
-Ώρα για φαγητό! Ελάτε!
-Φαίνεται υπέροχο.
:09:58
Μερικές φορές
είχαμε τόσο κόσμο...
:10:00
που όλα τα δωμάτια
ήταν γεμάτα με ταξιδιώτες.
:10:04
Άτομα με βαλίτσες,
βαλιτσάκια και καπελιέρες.
:10:09
Φόρεστ Γκαμπ,
ώρα για φαγητό! Φόρεστ;
:10:13
Μια φορά έμενε μαζί μας κάποιος
που'χε μια βαλίτσα για κιθάρα.
:10:32
Φόρεστ, σου'πα
να μην ενοχλείς τον άνθρωπο.
:10:36
Δεν πειράζει, κυρία μου.
:10:38
Του'δειχνα κάποια πράγματα
στην κιθάρα.
:10:41
Εντάξει. Το φαγητό είναι έτοιμο
αν θέλετε να φάτε.
:10:44
Καλή ιδέα. Ευχαριστώ.
:10:47
Δείξε μου ξανά την τρελή φιγούρα
που'κανες πριν. Πιο αργά όμως.
:10:54
Μου άρεσε εκείνη η κιθάρα.
Είχε ωραίο ήχο.
:10:59
Άρχισα να κουνιέμαι με το ρυθμό,
και να κουνάω τους γοφούς μου.