:10:00
που όλα τα δωμάτια
ήταν γεμάτα με ταξιδιώτες.
:10:04
Άτομα με βαλίτσες,
βαλιτσάκια και καπελιέρες.
:10:09
Φόρεστ Γκαμπ,
ώρα για φαγητό! Φόρεστ;
:10:13
Μια φορά έμενε μαζί μας κάποιος
που'χε μια βαλίτσα για κιθάρα.
:10:32
Φόρεστ, σου'πα
να μην ενοχλείς τον άνθρωπο.
:10:36
Δεν πειράζει, κυρία μου.
:10:38
Του'δειχνα κάποια πράγματα
στην κιθάρα.
:10:41
Εντάξει. Το φαγητό είναι έτοιμο
αν θέλετε να φάτε.
:10:44
Καλή ιδέα. Ευχαριστώ.
:10:47
Δείξε μου ξανά την τρελή φιγούρα
που'κανες πριν. Πιο αργά όμως.
:10:54
Μου άρεσε εκείνη η κιθάρα.
Είχε ωραίο ήχο.
:10:59
Άρχισα να κουνιέμαι με το ρυθμό,
και να κουνάω τους γοφούς μου.
:11:08
Εκείνο το βράδυ
ήμασταν με τη μαμά στην αγορά.
:11:11
Περνούσαμε απ'το μαγαζί του Μπένσον
και μαντέψτε τι είδαμε!
:11:27
Αυτό δεν είναι για παιδιά.
:11:32
Λίγα χρόνια μετά, ο ωραίος νέος
που τον αποκαλούσαν «Βασιλιά»...
:11:37
είχε τραγουδήσει
πολλά τραγούδια.
:11:39
Έπαθε καρδιακή προσβολή
ή κάτι τέτοιο.
:11:42
Πρέπει να'ναι δύσκολο
να'σαι βασιλιάς.
:11:49
Περίεργο πώς θυμάται κανείς κάποια
πράγματα και κάποια άλλα όχι.
:11:53
-Βάλε τα δυνατά σου τώρα, Φόρεστ.
-Εντάξει, μαμά.
:11:58
Θυμάμαι πολύ καλά την πρώτη φορά
που πήγα σχολείο με το λεωφορείο.