:09:01
Wanneer zijn je ouders overleden?
:09:04
Vijftien jaar geleden.
Bij een ongeluk.
:09:08
En nu ben je rijk.
- Dat zeggen ze.
:09:12
Ik begrijp niet waarom
je geen advocaat wilt.
:09:16
Ze beloven me de beste, maar ze
willen me voorgoed opsluiten.
:09:20
Wie?
- M'n partners.
:09:22
Die zuigen me al uit
sinds ik een kind was.
:09:26
Nu hebben ze alles.
Ze hebben me opgesloten.
:09:29
Dat hebben zij niet gedaan, maar ik.
:09:32
Maakt niet uit.
:09:36
Eens kijken. Weet je
waarom je hier bent?
:09:40
Omdat ik een masker draag,
neem ik aan.
:09:43
Omdat je iemand hebt vermoord.
Of weet je dat niet meer?
:09:49
Herinner je je dat?
- Hou op.
:09:52
Zo kunnen we elkaar niet begrijpen.
- Dat wil ik ook niet.
:09:56
Dus blijf je maar zwijgend
in dit hol zitten?
:09:59
We praten nu toch?
- Na twee maanden.
:10:05
Ik wil meer van je weten.
- Lees het rapport dan.
:10:08
Ik wil het van jou horen,
als het even kan in een stoel.
:10:12
Blijf je daar eeuwig zitten?
- Ik hou van de vloer.
:10:17
Dat is het enige wat echt lijkt.
:10:20
En wat lijkt de rest dan?
- De rest is een leugen.
:10:24
Alles lijkt een leugen. Ook u.
U heeft niet eens een witte jas.
:10:30
Moet dat dan?
- U bent toch arts?
:10:33
Ik wou juist niet overkomen
als arts, maar beter.
:10:37
Dat is dan mislukt.
U komt over als een stuk stront.
:10:42
Goed, nu we goeie vrienden zijn...
- Ik heb geen vrienden.
:10:47
...kun je me vertellen wat er
die nacht gebeurd is?
:10:50
Hoe eerder je praat,
hoe eerder ik wegga.