:29:00
Je hebt geluk als je hem
op tijd tot zwijgen kan brengen.
:29:03
Maar deze keer maakt het me niet uit.
:29:07
Misschien koester ik hem wel.
:29:11
Jullie kunnen me niet volgen.
- Nog niet.
:29:16
De nacht voor de Grand Prix ben ik
in het casino met jou en Paulo.
:29:20
We doen ons voor als gokkers
en regelen daar een contactpersoon.
:29:23
We verzamelen zo compleet mogelijk
gegevens van de kluis en de opstelling.
:29:27
Maar Roger zorgt ervoor dat elke agent
en bewaker daar op mij let.
:29:33
Dus wat doe ik dan ?
Wat zou jij doen ?
:29:37
Ik zou het afblazen.
- Precies.
:29:39
Ik zou het afblazen.
Maar om vijf uur 's ochtends.
:29:42
Intussen hebben we een team in de villa
waar de echte overval plaatsvindt.
:29:47
Zij hebben dan zes of zeven ononderbroken
uren om die schilderijen veilig te stellen.
:29:53
Het is net als die schilderijen.
:29:56
We hebben een echte overval
en een namaak.
:29:59
Met als complicatie dat
wij verraden willen worden.
:30:02
Maar een feit is een feit.
Dat worden we altijd.
:30:04
Er wordt altijd wel iemand verrader.
:30:06
Deze keer verwelkomen we de rat en
Roger blijft bij me als een aambei...
:30:10
waar ik maar niet vanaf kom.
:30:13
Vermaken we ons al ?
- Wel als het werkt.
:30:17
Ja, als het werkt.
We moeten met jouw Vladimir praten.
:30:21
Heeft die Vladimir een strafblad ?
- Misschien in Moskou.
:30:25
Waarom kwam hij naar je toe ?
- Ik denk uit trots.
:30:28
Trots ?
- Ja, wacht maar af.
:30:51
Achteruit en stel je een
onzichtbaar vlak voor.