:09:00
Zonder dit cadeau van ons comité
hadden we de campagne niet overleefd.
:09:06
Dit kan worden uitgeklapt
tot een tweepersoonsbed.
:09:12
Hier praten we met de pers.
:09:15
En dit is mijn privé-kantoor.
:09:18
Je moet toch wat doen
om de campagne dragelijk te maken,
:09:22
zeg ik altijd maar.
:09:25
- Mag ik dit ding nu eindelijk afdoen ?
- Raymond, wat heb je toch ?
:09:29
Je ziet eruit alsof je
op 't punt staat om te ontploffen.
:09:32
Johnny, schenk hem iets te drinken in.
Ga zitten, Raymond. We zijn zo thuis.
:09:38
- Ik ga niet naar huis. Ik ga naar New York.
- Wat krijgen we nu ?
:09:42
Ik heb 'n baan bij de krant.
Ik ga voor Holborn Gaines werken.
:09:46
Holborn Gaines ? Die communist ?
:09:49
Hij is geen communist, moeder.
Hij is 'n Republikein.
:09:53
Hij heeft vreselijke dingen
over Johnny geschreven.
:09:57
Hij is me in 't Witte Huis
komen interviewen.
:09:59
Naderhand heb ik 'm gevraagd
of hij werk voor me had en hij zei ja.
:10:03
We hebben heel veel gemeen.
:10:06
Wat heb jij in vredesnaam gemeen
met die akelige oude vent ?
:10:10
We blijken allebei een bloedhekel
aan jou en Johnny te hebben.
:10:17
Meer hoef ik niet te weten.
:10:24
De oorlog in Korea was voorbij.
:10:26
Kapitein Marco was inmiddels majoor
bij de veiligheidsdienst in Washington.
:10:34
Het beviel hem uitstekend,
met een ding zat hem niet lekker.
:10:38
Elke nacht had hij dezelfde nachtmerrie.