PG
vroegtijdige 1953
groot loslaten.
middelmatige
midden.
– naar op Clyde Geronimi
– Meer
– taal
Česky
Ελληνικά
English
Español
Français
Hrvatski
Magyar
Nederlands
Polski
Português
Română
Slovenčina
Slovenščina
Srpski
|
DUTCH
Peter Pan
:02:01 Dit is allemaal al eerder gebeurd...
:02:04 en het zal nog wel 's gebeuren...
:02:07 maar deze keer gebeurde het
in Londen.
:02:12 Het gebeurde in 'n rustig straatje
in Bloomsbury.
:02:17 In dat hoekhuis woont
de familie van Dalen.
:02:21 Peter Pan koos 't uit...
:02:24 omdat daar mensen woonden
die in 'm geloofden.
:02:27 Mevrouw van Dalen bijvoorbeeld.
:02:31 Opschieten, George.
:02:33 Straks komen we te laat op 't feest.
:02:35 Zij zag Peter Pan
als de geest derjeugd...
:02:39 maar meneer van Dalen...
:02:41 Marie, zonder m'n manchetknopen
gaan we helemaal niet.
:02:46 En als we niet gaan, kan ik me nooit
meer op kantoor vertonen.
:02:49 En als...
:02:51 Meneer van Dalen was
nogal praktisch.
:02:55 Maar dejongens,
Jan en Michiel...
:02:58 dachten dat Peter Pan echt bestond.
:03:00 Hij was de held
in al hun kinderspelletjes.
:03:04 Ik zal je krijgen, Peter Pan.
:03:08 Pak aan.
Geef je je over, kapitein Haak?
:03:11 Geef je je over?
- Nooit.
:03:13 Hoe durfde je m'n hand af te hakken?
:03:15 Nee, Jan.
Het was z'n linkerhand.
:03:18 O, ja. Bedankt, Wendy.
:03:20 Wendy, de oudste,
geloofde in Peter Pan...
:03:24 en wist alles over
zijn wonderlijke avonturen.
:03:29 Ach Nana, moeten we nu weer
dat vieze drankje nemen?
:03:32 Omdat Nana, het kindermeisje,
een hond was, zei ze niks.
:03:38 Ze zag 't aan
en vond 't allemaal wel best.
:03:48 Pak aan.
:03:50 Brutale vlegel, ik hak je in de pan.
:03:53 En ik hak jou aan mootjes.
:03:58 Pas op voor m'n bril, Michiel.
- Sorry, Jan.
|